Geachte dierenvrienden,

Ja, wat moet ik zeggen… 12,5 jaar geleden startten Carla en ik de Stichting Pup in Nood met als doelstelling de kleine hondjes die verwaarloosd en ongewenst gedumpt werden en verkocht werden door zogenaamde fokkers te helpen.
Wij wilden proberen de broodfokkers aan te pakken maar tot op heden mag iedereen nog steeds maar doen met zijn of haar huisdier wat hij zelf maar wil. Een dier wordt volgens de Nederlandse wet nog steeds beschouwd als een ding en hopelijk komt er in de volgende jaren een verandering in want dat is hard heel hard nodig.

Wat gebeurde er in de afgelopen jaren .
Ja, er kwamen hondjes binnen. Gelukkig vele zonder problemen maar ook vele met zeer grote problemen. Zo werd er een hondje afgestaan met de mededeling “Hij heeft een manke poot.” Maar toen ik daar binnenkwam, schrok ik vreselijk want de hond sleepte met zijn gehele achterlijf over de vloer!
Ze waren er volgens eigen zeggen over gestruikeld en zijn toen met de hond naar de dierenarts geweest en die heeft hem een injectie gegeven maar men is nooit meer terug naar deze dierenarts geweest. En dus werd het hondje maar afgestaan met een verlamd achterlijf! Het arme ding had dus al meer dan drie maanden niet kunnen lopen!

Toen wij met onze dierenarts overleg pleegde, kwam eruit dat er geen hulp meer mogelijk was: De hond moest helaas worden inslapen, en dat was de vorige eigenaar te verwijten. Zij waren nalatig geweest en toen wij hen hierop aanspraken met de vraag of zij de kosten wilden  betalen werd er gewoon gezegd: “De hond is niet meer van ons dus zoek het maar uit.”
En dat is maar één voorbeeld hoe schandalig mensen met dieren om durven te gaan.

Het gebeurde heel vaak dat hondjes en katjes gewoon voor onze deur werden neergezet. Zij stonden daar dan soms urenlang voor wij ze ontdekten. En dat terwijl je gewoon even aan kan bellen want je wordt gewoon te woord gestaan door ons.
Zo stond er eens voor ons medisch centrum urenlang een kooi met drie katten er in. Gelukkig komen wij er meerdere malen per dag langs anders waren deze beestjes gestikt van de warmte. Het was namelijk 30 graden die dag!

Wat ook veel voorkomt zijn hondjes met dichtgeplakte ogen van de vuiligheid en infecties. En vachten die zó vies zijn dat je ze niet eens meer kan kammen, maar dat de enige oplossing is om de gehele vacht er in één keer af te scheren.
Zodra de vacht er dan af was, stond er een nieuwe hond!
Ik kan u wel vertellen dat deze beestjes ons dankbaar waren want ze konden eindelijk weer fatsoenlijk lopen. Ja, u hoort het goed: sommige konden niet eens meer normaal lopen door hun vieze, geklitte vacht!

Ook heel veel andere dieren, zoals vogels, eenden, zwanen en slangen zijn door onze Dierenambulance geholpen. Eigenlijk te veel om op te noemen!
Ook zeer vele adressen zijn gemeld aan de Landelijke Inspectiedienst om daar eens te gaan kijken want het was vaak zó erg dat ik er met tranen in mijn ogen vertrok…

Tsja, wat doe je aan de mentaliteit van een eigenaar?
Een hond was aangereden en terwijl wij daar aankwamen, overleed de hond. De eigenaar kwam aangelopen en wij moesten hem vragen wat te doen met de overleden hond. Het antwoord was: “Oh, gooi hem maar in de bak.”
Heeft de hond jaren pootjes mogen geven en de eigendommen van de baas mogen beschermen en liefde en vertrouwen mogen geven en dan wordt hij aan het eind gewoon in de vuilnisbak gegooid.
Hij zei niet eens dat hij het erg vond dat hij nu geen hond meer had, alleen maar: “Gooi maar in de bak.”
Op zo’n moment kan je wel door de grond zakken van plaatsvervangende schaamte. En tegelijkertijd breekt je hart.

Ik kan zo nog wel uren doorschrijven maar ik denk dat de ellende niet minder wordt, alleen maar erger.

Zolang wij het kunnen zullen wij ons inzetten voor het redden van kleine dieren! Alle andere (grotere) dieren worden niet vergeten door onze eigen Dierenambulances, de alom bekende Puppielance! Wij staan dag en nacht voor ieder dier klaar!

Op naar de volgende 12,5 jaar!

Jack L. de Jongh
Voorzitter Stichting Pup in Nood